بررسی نمادها و رمزوارگی درآثار شاعرمعاصر(سهراب سپهری)

نمادها، چون روحی در کالبد شعر در جربان هستند و به عنوان بخش مهمی از حیات ادبی در آثار و پژوهش های نویسندگان و شاعران خودنمایی می کنند. نمادها ، در سراسر متون ادبی ( کلاسیک یا معاصر) بازتاب دارند. از ویژگی های مهم نمادها می توان به غیرمستقیم و مبهم و کنایه آمیز بودنشان در بیان واقعیت ها اشاره کرد. بی شک نمادها ، رمزهایی هستند که با یک واژه یا یک عنصر بخش بزرگی از مفهوم و مطلب را به خواننده القا می کنند. با آوردن نمادها به صورت مستقیم به هدف و مقصود اشاره نمی گردد؛ بلکه انتظار براین است تا خواننده با قدری تأمل به این هدف نایل آید. سهراب سپهری، از شاعران معروف ادبیات معاصر، در بیان باورها و اندیشه های خویش از نمادها بیشترین بهره ها را برده است. نمادهای او از مفاهیم و مضامین ساده و گاهی پیچیده زندگی پیرامون او و طبیعت سبز گرفته شده و گاهی با درختان و حیوانات درهم آمیخته است. نمادهای سهراب، تحت تأثیر اندیشه های عرفانی و فلسفی و افکار سیاسی و اجتماعی و باورهای شخصی او بوده است. در راستای موضوع این جستار ، نویسندگان بزرگ پژوهش های گوناگونی انجام داده اند که در این مقاله بدان اشاره می گردد. اما با مطالعه آثار و نقاشی های سهراب می توان به عمق افکار و باورهای اجتماعی و خاستگاه نمادهایش پی برد. همچنین تفحص در شعر او ما را در رسیدن به حقایق پنهان و آشکار زندگی و باورهای فردی و اجتماعی و اعتقادهایش یاری می نماید.

Keywords:

ادبیات , معاصر , نماد , رمز , سهراب سپهری