فاطمه علی پور دهاقانی - کارشناسی روانشناسی عمومی دانشگاه پیام نور شهرضا
علیرضا عسگری زاده - کارشناسی ارشد ریاضی دانشگاه اصفهان
عاطفه یوسفی - دانشجو دکتری علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان
ثریا خدایی - دانشجو دکتری علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان

این پژوهش با هدف بررسی و مقایسه آموزش مهارت های زندگی بر میزان شادمانی زوجین شهر اصفهان صورت گرفته است. روش این مطالعه از نوع توصیفی، شبه آزمایشی است. که به صورت تصادفی ساده انتخاب شده و شادمانی دو گروه 30 نفری زوجین که جمعاً 60 نفر می شوند در شرایط پیش آزمون و پس آزمون مورد تحلیل قرار گرفته است. ابزار پژوهش شامل آزمون شادمانی آکسفورد و جلسات 15 گانه آموزش مهارت هایزندگی بود. یافته ها و نتیجه گیری: نتایج توصیفی تحقیق در مورد نمرات شادمانی زوجین در گروههای آزمایش و شاهد بیان می دارد که، در گروه شاهد تفاوت اندکی بین میانگین ها وجود دارد. اما در گروه آزمایش تفاوت بسیار زیادی بین میانگین ها وجود دارد. این مطلب بیانگر اثر کلاس های آموزشی بر میزان شادمانی زوجین دارد. در مجموع میانگین شادمانی زوجین در پیش آزمون تقریبا یکسان می باشد. از نمودارهای مقایسهای نیز تفاوت آشکار در میانگین نمرات شادمانی زوجین در گروه آزمایش در قبل و بعد از آموزش مهارت ها نتیجه گرفته می شود. همچنین از نمودارهای مقایسه ای می توان یکسانی در میانگین نمرات شادمانی زوجین در گروه آزمایش در قبل و بعد از آموزش مهارت ها را نتیجه گرفت

آموزش مهارت های زندگی، شادمانی، زوجین