نیلوفر رضایی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته حسابداری، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
سعید علی احمدی - مدیرگروه حسابداری، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران

ریسک نقدشوندگی سهام را می توان یکی از عوامل دخیل در تعیین بازده مورد انتظار سرمایه گذاران دانست. تعیین معیاری بر اساس خصوصیات خود شرکت که بتواند به تعیین میزان نقدشوندگی سهام کمک کند، می تواند به تصمیم گیری مناسب سرمایه گذاران منتهی شود. هدف اساسی تحقیق حاضر بررسی رابطه بین نقدینگی دارایی، نقدینگی سهام و تصمیمات تأمین مالی بر این رابطه در شرکت های پذیرفته شده در بازار سرمایه ایران است. این تحقیق از نوع توصیفی همبستگی است. نمونه آماری تحقیق، شامل 99 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد که داده های آنها برای یک دوره 8 ساله (1385 تا 1392) گردآوری و تجزیه و تحلیل شد. برای سنجش متغیر نقدشوندگی سهام از معیار بازده صفر استفاده شده است. نقدشوندگی دارایی ها به روش نقدشوندگی موزون دارایی ها محاسبه شده است. فرضیات تحقیق با استفاده از مدل های رگرسیون مورد آزمون قرار گرفته و نتایج حاصل از آزمون فرضیات نشان می دهد که بین نقدشوندگی دارایی ها و سهام رابطه معنی دار و مستقیم وجود دارد. همچنین نتایج نشان می دهد که در شرکت هایی با محدودیت تأمین مالی بیشتر، رابطه نقد شوندگی دارایی با نقدشوندگی سهام بیشتر است.

نفد شوندگی دارایی ها، نقد شوندگی سهام، تصمیمات سرمایه گذاری