شروین برزین - دانش آموخته کارشناس گیاه پزشکی، دانشگاه محقق اردبیلی
عسگر حسین زاده - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی، مدرس دانشگاه پیام نور

یکی از عناصر اساسی توسعه ی پایدار کشاورزی و روستایی مهار عوامل بیماریزای گیاهی میباشد. یکی از اقدامات مدیریت این عوامل کنترل بیولوژیکی است که یکی از مؤثرترین شیوه ها به شمار می رود و مقرون به صرفه است. کشاورزی پایدار باید از نظر اکولوژیکی مناسب، از نظر اقتصادی توجیه پذیر و از نظر اجتماعی مطلوب باشد. این تحقیق مهمترین رهیافت های کنترل بیولوژیک را به منظور توسعه پایدار کشاورزی مورد مطالعه قرار داده است. از ویژگیهای مهم پژوهش حاضر میتوان به جامعیت آن از لحاظ ابعاد موضوعی و نگرش گذشته نگر و جهت گیری مطلوب برای آینده به منظور تحقق توسعه پایدار کشاورزی اشاره کرد. تحقیق حاضر از لحاظ میزان و کنترل، غیر آزمایشی و توصیفی، در نهایت به لحاظ قابلیت تعمیم یافته ها از نوع پیمایشی محسوب می شود. جامعه آماری این تحقیق اراضی زراعی و باغی شهرستان مشگینشهر در استان اردبیل است. مقاله حاضر دو هدف را دنبال میکند: نخست افزایش تولیدات گیاهی (زراعی و باغی) و دوم، کنترل بیولوژیکی آفات و بیماری ها در جهت فهم بیشتر آن و توسعه پایدار کشاورزی بهگونه ای که برای نسل آینده نیز حفظ شود. کشاورزی پایدار باعث پیچیدگی اکوسیستم زراعی می شود، کارایی چرخش عناصر غذایی در این نوع کشاورزی افزایش مییابد و از خورشید به عنوان منبع اصلی انرژی برای به حرکت درآوردن سیستم بهره برداری مطلوب، استفاده میکند. عدم آلودگی محیط زیست، کنترل پایدار آفت در اکوسیستم و در چرخه مواد و آب از محاسن استفاده از عوامل بیولوژیکی است. همچنین از معایب آن می توان، تحت تأثیر قرار ندادن تمام آفات، مشکلات نگه داری طولانی مدت آن و طولانی بودن زمان استفاده از آن اشاره کرد.

آفات، بیماریها، کشاورزی پایدار، کنترل بیولوژیک