ارزیابی تغییر پذیری مکانی مقدار کربن آلی و نیتروژن در خاکدانه های پایدار (مطالعه موردی اراضی زراعی چمستان استان مازندران)

پایداری خاکدانهها از ویژگیهای مهم فیزیکی خاک میباشد، که از نظر حفاظت خاک بسیار اهمیت دارد و در نتیجه برهمکنش محیط خاک، روشهای مدیریتی و الگوی کاربری اراضی تحت تاثیر قرار میگیرند. از عوامل بسیار مهم و موثر در پایداری خاکدانهها نیز مقدار کربن آلی و نیتروژن موجود در خاک است. پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش مقدار کربن آلی و نیتروژن خاک در پایداری خاکدانه انجام شد. بطوری که تعداد 32 نمونه خاک از منطقه چمستان استان مازندران بصورت شبکه بندی منظم برداشته و بعد از هوا خشک شدن از الک 4 میلی متری عبور داده شد و پایداری خاکدانه ها به روش الک تر اندازه گیری و مقدار کربن و نیتروژن خاکدانه های پایدار اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل ساختار تغییرات مکانی نیز با استفاده از آنالیز تغییرنما و روشهای زمین آماری انجام شد. مدل نیم تغییرنمای تجربی برازش داده شده برای مقدار کربن آلی در خاکدانه های با اندازه 2 ، 25 / 0 و 053 / 0 میلیمتر بترتیب بصورت مدل نمایی، نمایی و کروی و برای مقدار نیتروژن در خاکدانههای با اندازه 2 ، 0/25 و 0/053 میلیمتر بترتیب بصورت مدل نمایی، کروی و کروی بود. همچنین در بین روشهای مورد بررسی در این پژوهش (روش وزن دهی فاصله معکوس با توان 1 ، 2 و 3 ، روش کریجینگ ساده و کریجینگ معمولی)، روش کریجینگ معمولی بعنوان بهترین روش میانیابی، به دلیل کمترین میانگین مجذور مربعات خطا RMSE و بیشترین همبستگی R2 انتخاب شد.

Keywords:

زمین آمار , کریجینگ معمولی , وزن دهی فاصله معکوس