گوجه فرنگی کارخانهای برای تولید پروتئین نوترکیب انسانی tPA

سالهاست که گیاهان برای تولید پروتئینهای نوترکیب مورد استفاده قرار میگیرند که به مولکولارفارمینگ معروف میباشد. گوجه فرنگی یکی از مهمترین سبزیجات دنیا است که به عنوان گیاه مدل جهت اصلاح سایر گیاهان دو لپهای نیز مورد استفاده قرار میگیرد. با این حال روش تراریختی گوجه فرنگی هنوز یک روش معمول و قابل تکرار برای همه ارقام آن نیست. در این تحقیق روش تراریختی دو ژنوتیپ گوجه فرنگی به ترتیب رقم فرعون و رقم کالجی، دو ریز نمونه کوتیلدون و هیپوکوتیل در 6 محیط باززایی مختلف توسط اگروباکتریوم حاوی پلاسمیدPBI121 که دارای ژن انسانی t- PA تحت کنترل پروموتور S 35 بود مقایسه و بهینه شد. در این بین محیطهای حاوی هورمون بنزیل آمینوپورین به میزان mg/L3 و زآتین mg/L1 به علاوه mg/L 0/5 ایندول اسید استیک بیشترین میزان باززایی را نشان دادند. اثرات متقابلی نیز در بین محیطهای کشت و ریز نمونهها در کالوس زایی و باززایی مشاهده شد. در بین ریز نمونه ها کوتیلدون بهترین باززایی و تراریزش را داشت. وضعیت تراریختی گیاهان از سه طریق مقاومت به آنتی بیوتیک PCR و RT- PCR بررسی شد. نتایج حاصل از PCR و RT-PCR نشان داد که ژن t-PA وارد ژنوم گیاهان تراریخت شده و ترانس کریپت هم تولید شده است. همچنین گیاهان فاقد ژن مورد نظر حساس به کانامایسین بوده و از بین میروند.

Keywords:

گوجه فرنگی , انتقال ژن , اگروباکتریوم , ژن انسانی t-PA , پروتئینهای نوترکیب