ارسلان عدنانی - دانشجوی کارشناسی ارشد صنایع غذ ایی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج
شعله درویشی - دکتری صنایع غذایی ،عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج
خسرو محمدی - دکتری کشاورزی زراعت ،عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج

نگهداری ماهی و روشهای افزایش زمان ماندگاری آن به سبب ویژگیهای مفید این ماده غذایی مورد بسیاری از محققان قرار گرفته است علاوه بر روشهای قدیمی تر نگهداری ماهی از قبیل نمک سود کردن، دودیکردن و نگهداری در یخ، برخی از سایر تکنیکهای نگهداری مواد غذاییبه منظور افزایش زمان ماندگاری ماهی مورد بررسی قرار گرفته است.استفاده از نگهدارنده ها یکی از روش های مورد استفاده در نگهداری ماهی می باشد. مواد نگهدارنده Preservatives به موادی گفته میشود که برای نگهداری غذا و کاهش فساد (از دست دادن کیفیت یا ارزش غذایی و تجزیه آن توسط میکروارگانیسمها) استفاده میشود نگهداری مواد غذایی معمولا از طریق جلوگیری از رشد باکتریها، قارچها و سایر میکروارگانیسمها، همچنین اکسیداسیون چربیها که باعث ترشیدگی شوند، صورت میپذیرد فیلمهای خوراکی پوشش های ژلاتینی کیتوزان و برخی دیگر از ترکیبات به کاهش اکسیداسیون چربی و تغییر رنگ و نیز ممانعت از تخریب طعم کمک میکنند و وقتی حامل افزودنی های غذایی باشند خواص ضدمیکروبی و ضداکسیداسیونی بروز میدهندهمچنین بره موم به عنوان یک ماده نگهدارنده طبیعی ترکیبی است که بوسیله زنبورهای عسل، از جوانه یا سایر قسمتهایگیاه جمع آوری میشود.این ماده دارایبیش از 300 ترکیب مختلف نظیر پلیفنلها، آلدئید فنلیک، مونو ترپنها، آمینواسیدها، استروئیدها و ترکیبات غیر آلی دیگر در ساختمان خود است که نسبت این ترکیبات به مکان و زمان جمع آوری پروپولیس و منابع گیاهی مورد استفاده توسط زنبور عسل بستگی دارد پروپولیس به رغم اثرات باکتری کشی و باکتری ایستایی یاد شده مادهای غیر سمیبوده و مصرف معادل 70 میلیگرم آن در روز بدون عوارض جانبیگزارش شده است.

ماهی،بره موم ، نگهدارنده های طبیعی