تعیین مناطق مناسب اصلاح و احیای مراتع به وسیله بذرکاری گیاهان مرتعی مطالعه موردی: حوضه آبخیز میخوران در کرمانشاه

بذرکاری مستقیم در اصطلاح کشاورزی به مفهوم قرار دادن بذر با وسایلی در خاک به منظور تولید گیاه جدید می باشد. در اصطلاح مرتع نیز بذکاری به همان مفهوم بکار گرفته میشود. بذرکاری میتواند به صورت کشت مستقیم بذر شامل کشت کامل(یکپارچه)، میانکاری( کشت نواری، کپه کاری) و کشت غیر مستقیم بذر و به صورت نهال کاری انجام میگیرد. در مرتع کاری، عملیات کاشت زمانی موفقیت آمیز خواهد بود که مرتع دارای شرایط اکولوژیکی از جمله خاک خوب و رطوبت کافی و غیره باشد. در این مطالعه به بررسی بخشی از مراتع کوهستانی میخوران واقع در استان کرمانشاه بر اساس شرایط اکولوژیکی و با استفاده از روش مکان یابی بولین، برای پهنهبندی مناطق مناسب انجام عملیات اصلاحی و احیایی بذکاری، پرداخته شده است. بدین منظور از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) برای تولید و تجزیه و تحلیل نقشه ها استفاده شد و نقشه های شیب، وضعیت و بارندگی منطقه تهیه گردید و لایه های اطلاعاتی با استفاده از مدل منطقی بولین (صفر و یک) براساس مناسب و یا نامناسب بودن، وزن دهی شدند. در نهایت با تلفیق سه نقشه مذکور با روش بولین مشخص شد که اگرچه منطقه مورد نظر از لحاظ سه فاکتور مورد بررسی به صورت جداگانه و بدون اجرای مدل، شرایط لازم و اولیه را دارا میباشد اما به طور مجموع و با توجه به نقشه خروجی مدل بولین، منطقه برای انجام عملیات بذرکاری مناسب نمی باشد.

Keywords:

بذرکاری , مکان یابی , مدل بولین , شیب , وضعیت , بارندگی