فزیبرز جولای - استاد-دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه تهران
محمد مهدی نصیری - استاد-دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه تهران
علی بزرگی امیری - استاد-دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه تهران
فاضل وارسته - #NAME?

انرژی به دو صورت تجدید پذیر و تجدیدناپذیر وجود دارد. انرژی تجدیدپذیر به دسته از انرژی ها اطلاق می گردد که نگرانی در رابطه با اتمام منابع آنها وجود ندارد و به طور طبیعی در طبیعت وجود دارد تنها بایستی از تکنولوژی مربوطه آن استفاده نمود، مانند انرژی خورشیدی، بادی و زمین گرمایی و ... به کارگیری و استفاده از این تکنولوژی ها مانند تکنولوژی سایر صنایع همواره با یک سری موانع و چالش هایی روبرو بوده و هست. کشورهایی که دانش و قابلیت کافی در این زمینه داشته اند توانسته اند به طور محسوس از این انرژی ها بهره کافی را برده باشند ولی کشورهای در حال توسعه هنوز ترکیب انتقال تکنولوژی و تغییر مصرف به سمت انرژی های تجدیدپذیر می باشد. در این مقاله سعی شده است مروری بر مطالعات انجام شده به صورت اجمالی صورت پذیرد. از پایگاه علمی scupos آخرین تحقیقات ارائه شده جمع آوری و بررسی آنها پرداخت شد. نتیجه ای که به دست آمده نشان می دهد که هنوز در راستای شناسایی مکان در برخی کشورها اقدامات کافی انجام نشده یا اگر هم شناسایی شده اند در جهت رفع این موانع حرکت مثبتی به صورت چشمگیری صورت نگرفته است. پیشنهاد شده است در جهت شناسایی و رتبه بندی تعیین و تبیین راهکار جامع در خصوص پذیرش تکنولوژی های انرژی های تأثیرپذیر و پایدار بالاخص برای کشور ایران مطالعات بیشتری صورت گیرد.

انرژی تجدیدپذیر و پایدار،تکنولوژی انرژی های تجدیدپذیر،موانع پذیرش تکنولوژی انرژی های تجدیدپذیر