بررسی روند تغییرات تبخیر و تعرق پتانسیل ایستگاه های شمال غرب کشور ومقایسه آن با بارندگی

برای بحث روی منابع آبی هر منطقه علاوه بر محاسبه میزان بارش بر اساس روز - ماه و سال میزان تبخیر و تعرق پتانسیل آن منطقه ضرورت دارد. برای این کار دو روش کلی وجود دارد. که شامل روش مستقیم که با استفاده از دستگاه لایسی متر و یا تشت تبخیر انجام می پذیرد و دیگری روش غیرمستقیم که از روابط تجربی برای محاسبه تبخیر و تعرق پتانسیل استفاده می گردد و از روش های محاسباتی که در این تحقیق مورد استفاده قرار می گیرد، روش پنمن مانتیس،روش هارگریز و روش بلانی کریدل است که توسط فائو پیشنهاد شده است. در این تحقیق ما با استفاده از روش های تجربی ذکر شده میزان تبخیر و تعرق پتانسیل را برای 42 ایستگاه سینوپتیک کشور محاسبه کردیم و در انتها مناسب ترین روش را در مقایسه با مقادیر تستک انتخاب انتخاب کردیم. نتیجه این مقایسه برای کل ایران نشان می دهد که روش بلانی - کریدل برای ایستگاه های غیر ساحلی و روش پنمن - مانتیس برای ایستگاه های ساحلی روش های مناسبی می باشد. در ادامه تحقیق با استفاده از روش انتخابی برای محاسبه تبخیر و تعرق پتانسیل برای ایستگاه های مورد مطالعه، برای یک دوره 30 ساله (2005 - 1976) با استفاده از آزمون ناپارامتریک من کندال،روند تغییرات تبخیر و تعرق پتانسیل را برای این ایستگاه ها محاسبه و با روند تغییرات بارش در این دوره زمانی مقایسه کردید افزایش نشان می دهد که در اکثر مناطق تبخیر و تعرق پتانسیل سالانه دارای روند افزایشی بوده و بررسی تغییرات فصلی تبخیر و تعرق نیز نشان دهنده افزایشی بودن روند تغییرات در تمام فصول سال شاهد افزایش شدید در میزان تبخیر و تعرق در طول دوره 30 ساله هستیم. از لحاظ همبستگی بین بارش و تبخیر و تعرق پتانسیل، در تمامی این ایستگاه ها ضریب هم بستگی بین این دو منفی است که نشان دهنده که این موضوع است که بین بارش و تبخیر و تعرق سالانه رابطه عکس وجود دارد. یعنی با افزایش سالانه بارش میزان تبخیر و تعرق پتانسیل کاهش می یابد و بالعکس.

Keywords:

تبخیر تعرق پتانسیل , شمالغرب , بارندگی