سارا یگانه فرزند - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی
صیفه مرادخانی - استادیار دانشگاه لرستان

شاهنامه یک اثر ملی است که سراسر آن، تصویرهایی از جنگ و جدال، کشتن و رجز خوانی های پهلوانان است. در اینمقاله بر آن شده ایم که با انتخاب چند داستان به صورت تصادفی، نشان دهیم که فردسی با استفاده از آرایه «اغراق» کدام یک از تصویرهای حماسی را بیشتر و کدام یک را کمتر به کار برده است که باید گفت بیشترین تصویرها در شاهنامه،تصویر سازی است که فردوسی از قدرت پهلوانان و شاهان داشته است، کم ترین تصویرسازی شاعر در مورد ترس و دلهره وناراحتی بوده است. این تکرار و پیوسته آوردن شاعر از این تصاویر خالی از لطف نبوده چرا که تکرار باعث دیداری کردنتصاویر و برجسته سازی مضمون و همچنین تاکیدی است بر حس درونی شاعر؛ که شاعر چیره دست ما چگونه توانسته بااستادی تمام حس درونی خود را بازگو کند.

شاهنامه، تصویر، حماسی، تکرار