علی نجفی ایوکی - دانشیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه کاشان
نسرین جعفری - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی دانشگاه کاشان

سبک شناسی یکی از شاخه های نوظهور زبان شناسی محسوب می شود که به نقد و بررسی متونف توصیف نحوه ساخت و تعبیر و نیزکارکرد آن در قالب زبان همت می گمارد. ما در این جستار برآنیم تا سروده ایوب المعاصر از عبدالعزیز مقالح (شاعر معاصر یمن) را بر اساس اصول و تکنیک های سبک شناسی تحلیل نماییم و به بررسی آن در سه سطح زبانی، ادبی و فکری بپردازیم. مقالح شاعری مردم گراست و به درد مردم جامعه ی خویش آگاهی کامل دارد و همواره در پی آن است تا به بیان مشکلات و مسائل جامعه ی خویش بپردازد. وی در این سروده جامعه بیمار خود را همچون ایوبی می پندارد که برخلاف چهره سنتی خویش درد و مصیبتش پایانی ندارد و هم وطنانش او را در این امر خطیر تنها گذاشته اند، از این رو با زبانی کنایی از مردم جامعه خویش می خواهد تا با انقلاب و شورش بر اوضاع نابسامان آن، وطن خویش را از این درد و مصیبت رهایی دهند. در این راستا برخی از شاخصه های برجسته سبکی متن چون تکرار، جناس، سجع، پیدمان حروف و تناسب صامت ها و مصوت ها، علاوه بر اینکه به آفرینش نوعی هارمونی در متن کمک نموده است به خوبی بیانگر افکار و اندیشه های این شاعر می باشند. همچنان که بهره گیری از شگردهای ادبی چون آشنایی زدایی، پارادوکس، بینامتنی و دیگر تکنیک ها نیز بر پویایی و تأثیر گذاری هرچه بیشتر این اثر ادبی افزوده اند.

سبک، سبک شناسی، حضرت ایوب (ع)، عبدالعزیز، مقالح، شعر معاصر عربی