محمد حج فروش - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران سازه گروه عمران دانشکده فنی دانشگاه گیلان
رحمت مدندوست - دانشیار گروه عمران دانشکده فنی دانشگاه گیلان
عطاالله حاجتی مدارایی - استادیار گروه عمران دانشکده فنی دانشگاه گیلان

امروزه باتوجه به پیشرفت های فناوری بتن روشهای نوینی مطرح شده است دراین خصوص بتنی که بتواند درفضای بین آرماتورهاوشکل پیچیده سازه بدون جداشدگی جریان یابد و تنها دراثروزن خود وبدون هیچگونه لرزاننده ای خارجی متراکم شود بتن خودتراکم است دراین مقاله اثراستفاده اززئولیت طبیعی با نسبت های مختلف 5و10و15و20درصد وزنی مواد چسباننده دربتن خودتراکم حاوی آب مغناطیسی بادونسبت متفاوت آب به موادچسباننده مورد توجه می باشد نتایج حاصل ازازمایشهای بتن تازه حاکی ازآن است که بتن خودتراکم حاوی آب مغناطیسی و زئولیت بطور موفقیت آمیزی میتواند شرایط عملکرد جریان پذیری قابلیت عبور و ویسکوزیته را مهیا کند همچنین آب مغناطیسی با بهبود فرایند هیدراتاسیون و زئولیت به دلیل خاصیت پوزولانی خود موجب افزایش مقاومت مکانیکی بتن بخصوص درسنین بالا می شوند

بتن خودتراکم ، آب مغناطیسی ، زئولیت ، خواص تازه و سخت شده