سودا کفشدوزسلیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد- گروه مهندسی آب- دانشگاه شهید بهشتی پردیس فنی مهندسی شهید عباسپور،
سعید علیمحمدی - استادیار دانشگاه شهید بهشتی پردیس فنی مهندسی شهید عباسپور

این مقاله اثر ساخت سدهای گدار و حسنلو را بر روی کاهش تراز دریاچه ارومیه طی یک دوره 37 ساله بررسی می کند. اکثر مناطق ایران به علت بارش کم سالانه به عنوان منطقه خشک و نیمه خشک طبقه بندی می شوند، بنابرایندر دو دهه اخیر تعداد زیادی سد در ایران به خصوص در حوضه دریاچه ی ارومیه برای ذخیره آب ساخته شده است. دریاچه ارومیه، این منطقه را از جنبه های اجتماعی- اقتصادی و اکولوژیکی تحت تاثیر قرار می دهد. دریاچه ارومیه دومیندریاچه شور جهان از نظر وسعت می باشد. این پیکره ی آبی با مشکلات زیادی در دهه های اخیر مواجه شده است و بیش از نیمی از مساحت خود را در 30 سال اخیر از دست داده است. تراز دریاچه از 1273/78 متردرسال 1344 به 1270/12 متر در سال 1394 رسیده است. عامل های متعددی سبب کاهش حجم دریاچه ارومیه شده اند؛ شامل خشکسالی، تغییر اقلیم، سدسازی و غیره. این مقاله اثر ساخت سدهای گدار و حسنلو را بر روی کاهش تراز دریاچه ارومیه به وسیله ی مدل مادسیم نشان می دهد. جریان های سطحی ورودی به دریاچه ارومیه از رود گدار در سه حالتبدون سد، بعد از بهره برداری سد گدار و بعد از بهره برداری سد حسنلو محاسبه شده و با مقایسه ی این مقادیر درصد کاهش جریان های سطحی گدار به دریاچه ارومیه در اثر سد سازی محاسبه شده است. بعد از بهره برداری سد گدار جریان سطحی ورودی از گدار به دریاچه ارومیه0/01% و بعد از بهره برداری سد حسنلو 3/5%کاهش یافته است.

جریان سطحی، مدلMODSIM ، رودخانه گدار، دریاچه ارومیه