کاربرد کنترلر فازی در کاهش پاسخ سازه با استفاده همزمان از فیدبک سرعت و جابجایی و در حضور عدم قطعیت ذاتی

هدف اصلی استفاده از سیستمهای مقاوم جانبی در سازهها کاهش پاسخ سازه به بارهای محتمل در عمر سازه میباشد. ازآنجایی که زمینلرزهها ماهیتی کاملاً تصادفی دارند سازههایی که با سیستمهای غیر فعال کنترل میشوند توانایی چندانیدر به روز رسانی توانایی خود در کاهش پاسخ سازه در فرکانسهای متفاوت زلزله را ندارند. در سالهای اخیر برای رفع این مشکل از سیستمهای کنترلی فعال و نیمه فعال استفاده شده است. سیستم کنترلی (چه فعال چه نیمه فعال) بایستی توانایی سازگاری با تغییرات احتمالی در بارهای وارده را داشته باشد. در این میان سیستم کنترلی فازی بدلیل سادگی، مقاوم بودن و سازگاری بالا با تغییر شرایط از جایگاه ویژهای در میان سیستمهای کنترل فعال برخوردار است. به این جهت هدف این مطالعه بررسی توانایی سیستم کنترلر فازی در بکارگیری همزمان فیدبک سرعت و جابجایی درکاهش پاسخ سازه هنگام وقوع زلزله میباشد. نتایج نشان دهنده پایداری و توانایی این سیستم کنترلی در حضور عدم قطعیتهای زلزله، در کاهش پاسخ سازه است

Keywords:

فیدبک سرعت و جابجایی , عدم قطعیت ذاتی , کنترلر فازی , عدم قطعیت شناختی