هادی عین آبادی - کارشناس ارشد سازه، دانشکده مهندسی عمران دانشگاه شاهرود.
وحیدرضا کلاتجاری - عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه شاهرود

سیستم کوبیاکس نوع مناسبی از دال می باشد که با حذف بتن غیر مؤثر باعث کاهش بار مرده و در نتیجه باعث کاهش تغییر مکان و افزایش طول دهانه می شود. این سیستم اغلب شامل گوی های پلاستیکی فشرده توخالی معمولا از جنسپلی اتیلن یا پلی پروپیلن که داخل بتن قرار می گیرد و یک شبکه حفره ای مانند داخل دال به وجود می آورد. از آنجایی که در مطالعات پیشین بیشتر معیار تغییر مکان در طراحی گوی ها و فواصل آنها مورد نظر بوده است در بحث حاظر اندازه بهینه گوی های پلاستیکی بر اساس معیار مقاومت که یکی از معیارهای مهم طراحی می باشد بدست خواهد آمد.همانگونه که می دانیم با بزرگتر شدن گوی ها وزن مرده سقف کاهش و در مقابل مساحت باربر دال کم شده و تنشهاافزایش می یابند. هدف از تحقیق حاظر دستیابی به بهترین اندازه گوی های پلاستیکی بر اساس معیار مقاومت و ایجاد کمترین میزان تنش در مقطع سقف می باشد. در این تحقیق ابتدا با مدل کردن یک نمونه آزمایشگاهی در نرم افزار اجزاء محدود ABAQUS و رسیدن به نتایج مشابه آزمایشگاهی صحت مدل تایید و در ادامه دال هایی با ضخامت و اندازهگوی های متفاوت در نرم افزار مدل سازی شده و سپس نتایج بر روی نمودار نشان داده شده است. به این طریق تاثیر اندازه گوی ها بر مقاومت سقف کوبیاکس مورد بررسی قرار گرفت و بهترین اندازه گوی بصورت ضریبی از ضخامت سقف ارائه شد.

سقف کوبیاکس، بتن غیر موثر، مقاومت، بارهای ثقلی، روش اجزاء محدود