توانمندسازی و بهینه سازی الگوی مسکن در مناطق حاشیه نشین شهری

شکل گیری مناطق فقیرنشین پدیده ای است که نه تنها در کشورهای درحال توسعه بلکه در همه ی کشورهای جهان به چشم می خورد. بدون شک یکی از معضلات فعلی یا آینده اکثر مجتمع های شهری، شکل گیری این گونه مناطق در درونیا حاشیه ی آن ها است. از طرفی، خانه های ارزان قیمتی که به وسیله مردم در بافت های مسکونی متفاوت ایجادشده به وسیله ی سیاست های عمومی نیاز به توانمندسازی و بهینه سازی به منظور هدر ندادن منابع کمیاب دارد. این مقاله با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی در پاسخگویی به این سؤال است که چه مسائلی را برای ساخت یک خانه بهینه وتوانمند برای اقشار کم درآمد شهرنشین باید در نظر گرفت و اینکه چگونه می توان چنین خانه ای را ساخت. این مقالهضمن تعریف و بررسی مطالعات انجام شده روی روش های بهینه سازی و توانمند سازی مسکن به ویژه برای مردم کم درآمد، راه حل هایی را در راستای رسیدن به این مسئله ی مهم ارائه می دهد. در انتها به تحلیل روش ساخت ساختمان بهینه و ارزان قیمت که توسط Ihm & Krarti ارائه شده می پردازد و این نتیجه حاصل می شود که در مسئله بهینه سازی در اینمناطق باید مسائلی مانند کاهش مصرف انرژی در ساختمان به وسیله متریال مناسب و توجه به ملاحظات اقلیمی، کاهشقیمت ساخت با استفاده از متریال و تکنولوژی های بومی شده، کاهش قیمت بهره برداری به وسیله آموزش های اجتماعی، توجه به مسائل فرهنگی در طراحی، توجه به فضای بیرون خانه به عنوان توسعه ای از خانه و در نظر گرفتن مسائلی مانند زیبایی شناسی و توجه به سایت موردنظر در طراحی را موردتوجه قرارداد.

Keywords:

بهینه سازی , توانمندسازی , انرژی , سکونتگاه های مردم کم درآمد