ندا عباسی ملکی - کارشناس مهندسی معماری از - دانشگاه ارومیه،
بابک مطیعی - مدرس دانشکده هنر دانشگاه ارومیه

خلق فضا، همواره مقصود معماری بوده است. فضای آموزش، نیز، بیشک یکی از راهبردهای رسیدن به این مقصود میباشد و دو هدف را دنبال میکند : تربیت و تعلیم معمار. از اینرو ، توجه به آن، به دلیل میزان نقشی که در شکلگیری شخصیت معمار به عنوان شکلدهندهاصلی فضاهای معماری دارد، اهمیت مییابد . نوع و ماهیت فضا در آموزش رشتههایی چون معماری و هنر که احساس و تجسم از ارکاناصلی و ابزار مهم پیشرفته محسوب میشوند نقش مضاعفی داشته و اینگونه عملکردها را نمیتوان در درون هر فضایی جاری نمود. دانش برجامانده از معماران سنتی که با ایدههای مدرن تناقض دارد و بدون هیچ بحث و پژوهش به تاریخ سپرده میشوند.در دوران مدرنیسم تخصص ها پیچیده میشوند به گونهای که به تدریج جنبههای سازهای جدا شده و به عمران مربوط میشوند. در دوران کهن معماری یکحرفه همزمان هم اجرایی و فنی و فرهنگی و هنری بوده یعنی آمیزه فرهنگ، هنر و اجرا . با این وجود، امروزه ما باید در معماری ایرانی و اسلامی بر اساس شاخصهایی که وجود دارد الگوسازی کرده و در طراحیها، فرهنگ خود را منعکس کنیم.در این مقاله، با موضوع طراحی دانشکده معماری با رویکرد معماری ایرانی ، تلاش بر این بوده تا مجموعهای با هویت و ارزشهای معماری این مرز و بوم ایجاد شود؛ تا –در عین زیبایی و تناسب با محیط اطراف، به نیازهای عملکردی یک دانشکده معماری پاسخ گوید.در این پژوهش از روش تحقیق تاریخی تفسیری استفاده شده است و روش گردآوری اطلاعات بصورت فیشبرداری و مراجعه از مدارک کتابخانهای می باشد.

آموزش معماری، معماری ایرانی اسلامی، دانشکده معماری، زیبایی و تناسب