علی فرهادی - کارشناس موسسه پژوهش های برنامه ریزی و اقتصاد کشاورزی
رضا مقدسی - مدیر گروه پژوهشی بازار یابی و تجارت خارجی، موسسه پژوهش های برنامه ریزی

بخش کشاورزی بستر فعالیت اقتصادی نزدیک به نیمی از جمعیت کشور است . آمار سال های اخیر نشان می دهد که بخش کشاورزی ایران در تولید ناخالص داخلی حدود 14 درصد، اشتغال حدود 25 درصد و در صادرات غیر نفتی حدود 20 درصد سهم دارد . از سوی دیگر به دلیل آنکه گذران زندگی درصد عمده جمعیت روستایی 23 میلیون نفری کشور از طریق فعالیت های کشاورزی تامین می شود، به نظر می رسد رشد و توسعه کشاورزی و توجه بیشتر به فعالیت های ا ین بخش می تواند در بهبود شرایط زندگی و رفاه خانوارهای روستایی، تاثیر به سزایی داشته باشد . دراین مقاله با درک اهمیت موضوع سعی شده است پس از شناسایی متغیرهای تاثیر گذار بر رشد بخش کشاورزی، جهت و شدت تاثیر هر یک از متغیرها با استفاده از تکنیک های اقتصادسنجی و آمارهای سری زمانی برآورد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد . دراین راه، از مدل فدر (Feder) استفاده شده با این تفاوت که مدل فوق را با اضافه کردن متغیر بی ثباتی صادرات بخش و به کمک روش لاو ) ) Love تعدیل کرده ایم . الگوی مورد نظر از طریق تکنیک های همگرایی و مکانیسم تصحیح خطا و با استف اده از داده های سری زمانی 1342 – 1380 تخمین زده شده است . نتایج حاصل نشان می دهد که صادرات بخش کشاورزی تاثیر مثبت و معنی دار و بی ثباتی درآمدهای صادراتی بخش تاثیر منفی و معنی دار بر رشد بخش دارد .