محمدرضا نیلفروشان - عضو هیئت علمی دانشگاه هنر اصفهان، دانشجوی دکترای دانشگاه گلاسکو، اسکاتلند

بررسی اهداف کشور برای رسیدن به توسعه پایدار که در آن مصرف انرژی از مهمترین پارامترها از اهداف ویژه ای برخوردار است و از این رو دستیابی به راهکارهای کاهش مصرف انرژی به خصوص مصرف انرژی در ساختمانها که اکثرا ازسوخت های فسیلی استفاده می نمایند اهمیتی مضاعف خواهد داشت. در بخش ساختمان طبق آمار موجود 38 درد از مصرف کلی انرژی کشور مربوط به ساختمانها است که به نوبه خود شامل 70 درصد از مصرف گاز طبیعی است. آمار رسمی کشور نشان می دهد که طی بیست سال گذشته مصرف سوخت های فسیلی در بخش ساختمان از لحاظ 5 برابرو از لحاظ ارزش جهانی تقریباً 12 برابر گردیده است که با توجه به سیر صعودی قابل توجه باید اذعان / مقدار 4 نمود که در اهداف کشور برای رسیدن به توسعه پایدار نیاز به جهت گیری خاصی در مقابله با افزایش روند فوق باید طراحی و اجرا گردد. با در نظر گرفتن نقش موثر صنعت ساختمان در این بخش و جلوگیری از اتلاف انرژی های موجود و با توجه به اقلیم کشور و روزهای آفتابی زیاد و با نگرشی به معماری سنتی که نور را به عنوان عنصر مجزا به کار گرفته و به نتایج بسیار اصولی و کاربردی و اجرایی خواهیم رسید. یکی از شاخص های نور طبیعی توالی و دگرگونی آن در طول مدت روز می باشد که نقش ایجاد شادابی و طراوت را ازطریق حرکت و تغییر حالت در طول مدت روز (از طلوع خورشید تا غروب آن) و ساعت مختلف روز ایجاد می نماید .می توان با استفاده درست از نور ضمن دریافت گرمایش، روشنایی و جلوگیری از مصرف نور مصنوعی، باعث کاهش مصرف انرژی گردیم. از همه مهمتر با کاهش مصرف در انرژی های گرمایشی می توانیم در تولید آلاینده های زیست محیطی ازجمله انتشار گاز دی اکسید کربن که از دلایل اصلی و مهم گرم شدن کره زمین و تغییرات آب و هوایی می باشد کمک بسزایی بنمائیم. بنابراین طراحی بر اساس معماری پایدار ترکیبی را می طلبد که کلید ارزشها را در دل خود جای داده و با این ترکیب به شهروندان عرضه می گردد که پاره ای از آنها عبارتند از: - درک درست و متناسب محیط و اقلیم با در نظر گرفتن کاربری ساختمان مورد نظر (گاهی اوقات مشاهده می گردد که در معماری فقط به مواردی از قبیل جبهه نورهای شمالی و جنوبی و ارجحیت آن نسبت به نورهای شرقی و غربی مطرح می گردد و در صورت نیاز نور شرقی را به نور غربی ترجیح داده و به همین بسنده می نماییم). - در نظر گرفتن محیط و نقش بسیار مؤثر هماهنگی با محیط پیرامون در احداث ساختمان مخصوصا ساختمان هایعمومی - مقاومت و پایداری ساختمان و در نظر گرفتن طول عمر مفید ساختمان ها