علیرضا جزءپیری - گروه معماری هیدج دانشگاه آزاد اسلامی هیدج ایران
بتول انصاری - گروه معماری واحدزنجان دانشگاه آزاد اسلامی زنجان ایران

هدف این مقاله بحث درزمینه ی شناخت و فهم رابطه زبان و معماری است دراین مقاله زبان معماری را عاملی متعالی معرفی می کنیم که معمار به وسیله آن ذهنیات خود را به عینیات تبدیل می کند زبان معماری مجموعه ای ازقوانین دستورالعمل ها و قوانین ثابت و تغییر ناپذیر نیست که پویا وفعال و زنده است و خود سازنده خود است زبانی که ازجنس سکونت است و دررابطه انسان با محیط شکل میگیرد هراثرمعماری دارای ویژگی های خاص و منحصربفرد خود است که درک آنها تنها ازطریق انتقال پیام به مخاطبان امکان پذیر است زبان معماری وسیله انتقال پیام و فهم معانی مستتر درآن است زبان خود دستگاهی ازنشانه ها رموز و نمادها است هریک ازنشانه ها تاویلی درجهان پیرامون دارند که راهگشای درک معانی هستند دراین مقاله با بررسی چنداثرارزشمند معماری معاصر با رویکرد نشانه شناختی می کوشیم بکاربردن نشانه دراثرمعماری را امری درجهت تسهیل شناخت و درک اثرمعماری معرفی کنیم

زبان ، معماری ، زبان معماری ، نشانه ، نشانه شناسی ، تاویل معانی