رقیه بیات - گروه معماری ،دانشجوی کارشناسی ارشد پردیس دانشگاهی گیلان
امیررضا کریمی آذری - گروه معماری، استادیار دانشکده معماری و هنر، دانشگاه گیلان، ایران

ورزش به عنوان یک امر همه جانبه در زندگی امروزه نقش اساسی دارد و برهمین اساس تمام زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد . اگر چه امروزه تغییرات چشمگیری در مدیریت ورزشی کشور ایجاد شده است ولی برای رسیدن به معیارها و استانداردهای جهانی فاصله یزیادی داریم . بنابراین اماکن ورزشی هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی ، نیاز به برنامه ریزی دارد . ارزیابی کاربری ورزشی شهری به عنوانیک ضرورت اساسی در برنامه ریزی های توسعه شهری مطرح است. در پژوهش حاضر سعی شده است تا این مساله در شهر زنجان بررسی شود. . لذا ابتدا مراکز ورزشی به لحاظ کمی که شامل مساحت و سرانه کاربری موجود است مورد بررسی قرار می گیرد .. این تحقیق به شکل کمی و از نوع توصیفی - تطبیقی بوده که با توجه به اطلاعات و داده های آماری از سازمان های ذیربط مورد بررسی قرار گرفته است. دراین پژوهش، ابتدا با درنظر گرفتن داده ها و اطلاعات مورد نیاز از سازمان های ذیربط، جمعیت آماری سال 1931 در شهر زنجان برابر 694634 نفر، و با استفاده از فرمول های آماری تخمین جمعیت، برای سال 1936 ، جمعیتی برابر 496314 نفرو برای افق طرح جمعیتی24 سال آینده یعنی سال 346663،1613 نفر تخمین زده شده، و همچنین بادرنظر گرفتن سرانه های استاندارد کاربری های ورزشی کهبرابر 4 می باشد، سرانه ورزشی در این شهر برای افق طرح 1.4 بوده،یعنی سرانه ورزشی 9 درصد / زنجان 4 با سرانه های استاندارد آناختلاف دارد لذا با افزایش رشد جمعیت در افق طرح ،این شهر با کمبود مساحت فضاهای ورزشی مواجه خواهد شد . به نظر می رسد یافته های این تحقیق به توسعه و بهره برداری مطلوب از اماکن ورزشی جهت استفاده علاقه مندان به این فضاها خواهد بود که به تبع آن ارتقای سرانه ورزشی این شهر به سطح استاندارد را در پی خواهد داشت.

برنامه ریزی کالبدی، ارزیابی کمبودها، تحلیل کمی، ورزشی، زنجان