رامین قربانی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی آمایش سرزمین، دانشگاه تهران، تهران، ایران
ابراهیم فرهادی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران، تهران، ایران
بهنام الماسی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی آمایش سرزمین، دانشگاه تهران، تهران، ایران

در ایران، ناهماهنگ بودن تمرکز جمعیت، صنایع و سرمایه در شهرهای بزرگ و مراکز استانها، علاوه بر این که شهرهای بزرگ را به صورت یک ایستگاه انتقال ثروت دراورده، فرصت های پیشرفت و توسعه را نیز از شهرهای کوچک گرفته است و عدم تعادل درموازنه توزیع جمعیت در سطح کشور را سبب شده است. در کشور ما با گسترش زیر ساخت های صنعتی و مالی، فعالیت سود آور در شهرهای بزرگ پدید آمد و اینگونه شهرها به مراکز اصلی اشتغال نیروی کار دستمزدی تبدیل شدند و مهاجرت ها از شهرهای کوچکتر شدت یافت. از طرف دیگر رشد شتابان شهرنشینی در دهه های اخیر موجب افزایش جمعیت شهرها مخصوصا شهرهایبزرگ شده است . این امر مشکلات و کمبودهایی را برای جمعیت شهرنشین در زمینه های مسکن ، خدمات، سرانه های آموزشی ، بهداشتی و ... موجب شده است. رشد و گسترش کلانشهر کرمانشاه به لحاظ جمعیتی به عنوان یکی از ده شهر بزرگ ایران طی چند دهه اخیر روند فزاینده ای به خود گرفته و موجب بروز مشکلات عدیده اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی شده است. ازطرفی این مشکلات تنها متوجه این شهر نبوده بلکه بازتابهای فضایی آن علاوه بر منطقه مادرشهری، سایر استانهای اطراف را نیز متاثر ساخته است. امروزه کرمانشاه با رشد سرسام آور خود به لحاظ جمعیتی، شاهد گرفتار شدن در یک بن بست اکولوژیک است. تجربه های جهانی و منطقه ای در خصوص حل مشکلات مادر شهری و پایتخت ها بیانگر این نکته است که تمرکززدایی)جمعیتی، اداری، سیاسی( و توزیع بهینه امکانات به عنوان کارآمدترین روش جهت حل مشکلات مناطق مادر شهری اتخاذ شده است .این مقاله با استفاده از روش تحلیلی تطبیقی و بهرهگیری از منابع آماری از قبیل نتایج سرشماری نفوس و -مسکن،کتب و گزارشهای تحقیقی، و با هدف تمرکز بر بازتاب های مهاجرتی به شهر کرمانشاه و مشکلات شهری آن که عمدتاناشی از افزایش جمعیت است می پردازد. نتایج نشان می دهد که توسعه ی جمعیتی شهر کرمانشاه محیط جغرافیایی کالبدی آن را دچار تنگنا و مشکلات گوناگون زیست محیطی و اقتصادی و جمعیتی ساخته است.

توسعه شهری، مهاجرت ، شهرگرایی، کرمانشاه