سولماز شمشیری - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
محمدسعید ایزدی - استادیاردانشکده هنر و معماری، دانشگاه بوعلی سینا، همدان

در طی سالهای اخیر به ویژه از اواخر دهه نود میلادی، سیاست گذاران و برنامهریزان شهری در صدد ارائه راهبردها و راهکارهای نوین در مواجهه با مسایل و مشکلات مراکز شهریاند، در این راستا مولفههای بازآفرینی به طرزفزایندهای بر فضاهای عمومی تمرکز کردهاند. چراکه فضای عمومی تآثیر بسزایی در زندگی مراکز شهری دارد، بنابراین یک بخش اساسی در هرگونه راهبرد بازآفرینی محسوب میگردد. هدف این مقاله بازشناسایی نقش فضای عمومی در فرایند بازآفرینی شهری است. که با اتخاذ رویکرد تفسیری در روش تحلیل توصیفی استخراج شده است. یافته های پژوهش بیانگر این است فضاهای عمومی مناسب، انسجام اجتماعات محلی را افزایش میدهند. و باعث افزایش سلامت، شادی و رفاه همه شهروندان بعلاوه تقویت سرمایهگذاری، توسعه اقتصادی و پایداری محیط زیست میگردد. ارتقاءکیفیت فضای عمومی به عنوان محرکی جهت تسهیل برنامههای بازآفرینی شهری است در شرایطی که طراحی کالبدی خوب صورت گرفته باشد ایجاد کننده و محرک فعالیتها است و به نوعی جذب کننده کاربران از خارج از محدوده است و سبب افزایش ارزش املاک در محدوده مجاور میگردد

بازآفرینی، فضای عمومی، پروژه محرک توسعه