محدثه جعفرزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقه ای، دانشکده معماری و هنر، دانشگاه گیلان

رشد روز افزون جمعیت و به دنبال آن افزایش گستره شهرها، نیازمند تعاملاتی خارج از آنچه که تا امروز بصورت سنتی انجام می گرفت، می باشد. افزایش ارتباطات و بالا رفتن سطح فناوری و ورود موج چهارم تحت عنوان نهضت مجازی شدن،لزوم یافتن راهی برای خروج از ازدحام و کاهش تمرکز و تعاملات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی بین مردم و مسئولان خدمات شهری و دولتی در شهرها را ایجاب می کند و از طرفی روند کنونی مدیریت شهری، بیانگر آن است که مدیران شهری در جهت کاهش هزینه ها و ارتباط صحیح و کارآمد با شهروندان خود به دنبال بهره گیری از فناوریهای ارتباطات واطلاعات می باشند؛ در همین رابطه سازمان شهرداری کلانشهر رشت نیز به عنوان یک زیر مجموعه از مدیریت شهری در جهت ارتباط کارآمد با شهروندان در حال اجرای طرح شهرالکترونیک می باشد. در این راستا مقاله پیش رو با بهره گیری از روش تحقیق کاربردی و در قالب یک روش پیمایشی(پرسشنامه از کارشناسان) و با اتخاذ رویکرد ارزشیابی در تلاش است تامیزان کارایی و موفقیت شهر الکترونیک در کلانشهر رشت را مورد مطالعه قرار داده تا در این راستا به مدل مفهومی مناسبی در جهت اجرا دست پیدا نماید.

فناوری اطلاعات و ارتباطاتICT ، شهر الکترونیک، شهرداری الکترونیک