آرش رساءایزدی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی حملونقل دانشگاه صنعتی شریف
معین عسکری - دانشجوی دکتری برنامه ریزی حملونقل دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
نوید ندیمی - استادیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه شهید باهنر کرمان

یکی از مباحث مهم در مهندسی ترافیک تعیین سطح خدمت تسهیلات و زیرساختهای ترافیکی است و تعیین سطح خدمت تقاطعهای بدون چراغ از جمله آنها است. سطح خدمت تقاطعهای بدون چراغ مستقیماً به تأخیر کنترلی تقاطعبستگی دارد و از مهمترین عوامل اثرگذار بر تأخیر کنترلی، سرفاصله زمانی قابل قبول برای استفاده کنندگان از تقاطع است. در HCM2000 محاسبهی سرفاصله زمانی قابل قبول طی فرآیندی با استفاده از ضرایب ثابت تعیین میشود. اینضرایب بر مبنای رفتارهای ترافیکی در ایالات متحده آمریکا به دست آمدهاند و به دلیل تفاوت رفتارهای ترافیکی رانندگان ایرانی با رانندگان آمریکایی، سرفاصلهی زمانی قابل قبول دو کشور با هم متفاوت است و استفاده از مقادیر پیش فرض HCM2000 برای کشور ایران نتایج دقیقی در بر نخواهد داشت. در این مطالعه برای تعیین سطح خدمت تقاطع بدونچراغ از سرفاصلهی زمانی بحرانی قابل قبول مربوط به همان چراغ استفاده شده است. از جمله مهمترین نتایج این مطالعه سرفاصله زمانی قابل قبول کمتر برای رانندگان ایرانی هنگام عبور از تقاطعهای بدون چراغ است. همین موضوع سبب کاهش تأخیر کنترلی در تقاطع و افزایش سطح خدمت تقاطع مد نظر شده است

سطح خدمت، تقاطع بدون چراغ راهنمایی، سرفاصلهی بحرانی، تأخیر کنترلی