پریسا رستگار - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس،
امیر کاووسی - دانشیار راه و ترابری دانشگاه تربیت مدرس

امروزه بسیاری از خرابی هایی که در سطح روسازی حادث میشود ناشی از ضعف توان باربری بستر روسازی است ، با این حال در بسیاری از مناطق بدون توجه به خاک بستر و مقاومت آن لایه های دیگر روسازی ساخته میشوند. به علاوه دربرخی موارد استفاده از خاک منطقه برای استفاده در لایهی زیر اساس اقتصادیتر است ؛ در این شرایط تثبیت امری ضروری به نظر میرسد. انتخاب نوع مادهی تثبیت کننده به هدف از تثبیت و مسائل اقتصادی بستگی دارد.در این پژوهش از سه افزودنی الیاف خرما ، سیمان ،آهک و ترکیب سیمان و الیاف خرما برای تثبیت ماسهی لایدار استفاده شده است. درصد های مختلفی از هر یک از مواد تثبیت کننده به خاک مورد نظراضافه شده و خصوصیات تراکم ، مقاومت فشاری و نسبت باربری کالیفرنیا در حالتهای خشک و اشباع خاک تثبیت شده مورد ارزیابی قرار گرفته است.نتایج نشان میدهد که با افزایش الیاف خرما از0/5تا1/5درصد، سیمان 5 تا 9 درصد و آهک از 4 تا 6 درصد وزن مخصوص خشک خاک کاهش یافته و درصد رطوبت بهینه افزایش می یابد . مقاومت فشاری و نسبت باربری کالیفرنیا نیز با افزایش افزودنیهای الیاف و سیمان افزایش می یابد این در حالی است که مقاومت فشاری خاک تثبیت شده با آهک تا 6 درصد وزنی افزایش چندانی ندارد. با ثابت بودن 7% سیمان و افزایش درصدهای الیاف مقاومت فشاری تا0/5درصد الیاف افزایش وپس از آن کاهش می یابد.بیشترین افزایش مقاومت مربوط به 9% سیمان است که مقاومت فشاری خاک را ازحدود 0/3به 16/7 کیلوگرم بر سانتی متر مربع میرساند.بعد از آن ترکیب0/5 درصد الیاف و 7درصد سیمان بیشترین مقاومت فشاری را دارد. هرچه درصد الیاف بیشتر میشود درصد توم خاک افزایش مییابد

تثبیت خاک ، CBR ، مقاومت فشاری ، الیاف خرما ، سیمان ، آهک