سارا حق بین - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران آب پردبس شهید عباسپور دانشگاه شهید بهشتی
سعید علیمحمدی - مدیر گروه عمران و محیط زیست پردیس شهید عباسپور دانشگاه شهید بهشتی

استفاده از روشهای بهینهسازی برای تعیین سیاست بهرهبرداری بهینه یکی از زمینههای اصلی مدیریت منابع آب میباشد. در حال حاضر بیشتر سیاستهای بهرهبرداری از مخازن بر پایه سیاست بهره برداری استاندارد ) SOP ) میباشد. در این تحقیق به ایجاد یک مدل بهرهبرداری از مخرنانعطافپذیر پرداخته شده تا علاوه بر بهینهسازی بهرهبرداری از مخزن عدم قطعیتهای هیدرولوژیکی سیستم نیز لحاظ گردند. نمونهای از اینعدم قطعیتها استفاده از سری زمانی تاریخی برای تهیه منحنی فرمان مخزن سدها میباشد. با توجه به رضایتبخش نبودن سیاستهای بهرهبرداری بر پایه سریهای تاریخی میتوان با تولید سریهای زمانی مصنوعی، انعطافپذیری سیستم را افزایش داد. در این مطالعه به ایجاد یک منحنی فرمان انعطافپذیر با استفاده از سریهای مصنوعی جریان و مقایسه دو شیوه کلاسیک و انعطافپذیر برای بهبود بهرهبرداری پرداخته شدهاست. نتایج بدست آمده نشان میدهد که استفاده از رویکرد انعطافپذیر در شرایط خشکسالی باعث بهبود تامین نیاز ثانویه به خصوص در دورههایی که نیاز آبی ماکزیمم بوده شده است. همچنین نیاز سوم در این روش با اعتمادپذیری بیشتری نسبت به حالت کلاسیک تامین خواهد شد. علاوه بر این با مقایسه معیارهای ارزیابی کارایی سیستم در دو روش منعطف و کلاسیک نتایج بدست آمده نشان میدهد آسیبپذیری نیاز ثانویه به میزان 22 درصد و نیاز سوم به میزان 12 درصد کاهش یافته است

منحنی فرمان، رویکرد کلاسیک، رویکرد انعطافپذیر، سیاستهای بهرهبرداری مخزن،