میثم عبادی - دانش آموخته کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری ، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
مریم خستو - استادیار گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

در جوامع شهرنشین امروزی بلا استفاده ماندن اراضی شهری، مشکلات شهرسازی را دو چندان نموده است. در این میان نقش اراضی رها شده به استفاده مجدد در عمران و توسعه شهری و پتانسیل های آنها از اهمیت بسزایی برخوردار است. این اراضی شامل اراضی خالی، بایرو رها شده و متروکه در سطح شهر می باشند. در جهت شناسایی و سنجش ظرفیت توسعه ای اراضی رها شده معیار های تدوین شده که در این مقاله معیارهای کالبدی و فضایی ،پیشنهادات طرح فرادست، اقتصادی و اجتماعی، زیست محیطی به عنوان شاخص های موثر در ظرفیت سنجی اراضی رها شده معرفی می شوند، که با بررسی این شاخص ها بر روی اراضی رها شده اسلامشهر و با استفاده از پایگاه اطلاعاتی GIS به عنوان data base اصلی تجزیه و تحلیل اطلاعات، 2222 قطعه زمین که دارای کاربری های رها شده بود. شناساییشده ودر طی فرآیند ظرفیت سنجی اراضی و تلفیق شاخص ها با یکدیگر و امتیاز دهی هر یک از شاخص ها و رویهم گذاری نقشه های حاصل شده از تحلیل های GIS تعداد 22 قطعه در اولویت 1 توسعه و 62 قطعه در اولویت دوم توسعه قرار دارند.و در نهایت پیشنهاداتی به منظور جلوگیری از رها ماندن اراضی در سطوح شهری ارائه می شود

اراضی رها شده، شاخص های طرفیت سنجی، سیستم GIS ، اسلامشهر