مینا زینی وش - کارشناس ارشد مهندسی معماری، دانشگاه علوم و تحقیقات، تبریز، ایران
محمدباقر کبیرصابر - دکترای معماری، استادیار دانشگاه شهید بهشتی تهران، ایران

آثار تاریخی و مذهبی، برای مردم هر مکان میراث فرهنگی آنان به حساب می آید. مقابر کهه اغله توسه بها محصور شد اند، مکان های زیارتی و فرهنگی هستند که روزانه پذیرای انبوهی از زائرین می باشند. از طرفی به عنوان مکانهای باارزش تاریخی شناخته می شوند. با مزارها یکی از ارزشهای فرهنگی ایران، از دیدگاه ملی و مذهبی است از این رو حفظ و نگهداری آنها اهمی بسیار دارد. همچنین شناسایی و طبقهبندی آنها در قاله گروهی از با غهای ایرانی کهاهمی و شهرت جهانی دارند، بر ارزش آنها خواهد افزود. در این پژوهش سعی شده است با تاکید بر اهمی پیوند با فضای شهری، راهکار مناسب و عملی برای طرح توسعه مقابر،احیای باف فرسوده اطراف آنها و چگونگی پیوند آنها با فضای شهری با الگوی با ایرانی بررسی گردد . اهداف این پژوهش بررسی ساماندهی و مناس سازی محی بقعه ها به منظور خلق فضایی لایق به شان، حفظ و تقویتسیمای تاریخی - فرهنگی بقعه ها و محیط پیرامون آن، ایجاد محیطی آرام و سرسبز در اطراف بقعه ها جهت افزودن به کیفیات محی و فضای شهری سبز می باشد.

با مزار، مقبره، فضای شهری سبز، با ایرانی