حسین عالی - عضو هیات علمی دانشگاه ایوانکی
مژگان آقایی میبدی - دانشجوی کارشناسی معماری دانشگاه ایوانکی
محسن عالی - عضو هیات علمی دانشگاه ایوانکی

حفظ و نگهداری بناهای معماری گذشته که تجلیگر ارزشهای فرهنگی، تاریخی، اجتماعی، مذهبی و بهطورکلی جهانبینی انسانهای جامعه در ادوار تاریخی متفاوت است، میراث گران بهایی برای نسلهای آتی به شمار میرود.ازاینرو رها کردن بافتها و بناهای تاریخی، انسان معاصر را از بهرهگیری عالمانه از تجارب گذشته و قرار گرفتن در مسیر تداوم تاریخی که رمز بقای هر فرهنگی است بازمیدارد. در شهر سمنان بناهای متعددی از دوره قاجار شناساییشده است. یکی از بناهای شاخص دوره قاجار این شهر خانهی ناظمیان است. در بررسیهای انجامشده مشخصشده این بنا فاقد لوح و یا کتیبهای که تاریخ ساخت آن را مشخص کند میباشد. ولی این خانه خیلی شبیه خانه طاهری در محله اسفنجان است لذا با توجه به تاریخ ساخت خانه طاهری که دارای لوح سفالی میباشد قدمت این بنا نیز به اواخر دورهقاجاریه و اوایل پهلوی اول میرسد. این بنا در حقیقت در مسیر یکی از گذرهای اصلی و تاریخی شهر قرار داشته که این مسیر جنوب دروازه ) چوب مسجد( را به مرکز شهر یعنی بازار و مسجد وصل مینموده است، لذا موقعیت شهری اینخانه از قدیمالایام در شهر ممتاز بوده و مرمت و باز زنده سازی آن با توجه به موقعیت شهری آن مدنظر بوده است. الگوی مفهومی مقاله پیش رو بر اساس روش تحقیق تحلیلی توصیفی و با تکیه بر مطالعات کتابخانهای و بررسیهای میدانی - بهدستآمده است. این مقاله به سابقهی تاریخی، روند شکلگیری، تغییر در ساختار معماری، تزیینات وابسته به معماری و باززنده سازی و مرمت عمارت ناظمیان استان سمنان میپردازد. این بنا با توجه به ارزش تاریخی و فرهنگی در تاریخ 19 / 5 / 79 طی شماره 2766 در فهرست آثار تاریخی کشور به ثبت رسیده است.

تداوم تاریخی ، خانه ناظمیان ، باز زنده سازی ، سمنان ، مرمت