جلیل خرمی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحدبندرعباس
محمود صباحی زاده - دکتری تخصصی برنامه ریزی درسی عضوهیات علمی دانشگاه آزاد بندرعباس
اسحق شیرین کام - دکتری تخصصی برنامه ریزی درسی عضوهیات علمی دانشگاه آزاد بندرعباس
اسماعیل حاتمی تیروری - دکتری تخصصی برنامه ریزی درسی دانشگاه خوارزمی،کرج

پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه ای خودکارآمدی فردی و جمعی معلمان در مدارس اثربخش و غیراثربخش شهرستان میناب انجام شده است.روش تحقیق پژوهش توصیفی از نوع علی – مقایسه ای است.جامعه آماری شامل کلیه معلمان زن و مرد در سه مقطع تحصیلی ابتدایی ، راهنمایی و متوسطه می باشند.برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری طبقه ای استفاده شد که 132 نفر ( 66 مرد و 66 زن ) در مدارس اثربخش و 341 نفر ( 243 مرد و 98 زن ) در مدارس غیر اثربخش به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها در دو بخش توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. وبرای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون T گروه های مستقل استفاده شد.یافته های توصیفی نشان داد که میانگین نمرات خودکارآمدی فردی معلمان در مدارس اثر بخش برابر با 61/83 در معلمان مدارس غیر اثر بخش برابر با 60/48 می باشد. میانگین نمرات خودکارآمدی جمعی معلمان در مدارس اثر بخش برابر با 66/84 در معلمان مدارس غیر اثر بخش برابر با 60/91 میباشد. نتایج نشان دادکه بین خودکارآمدی فردی معلمان زن و مرد در مدارس اثربخش و غیراثربخش تفاوت معنادار وجود ندارد و بین خودکارآمدی جمعی معلمان زن در مدارس اثربخش و غیراثربخش تفاوت معنادار وجود دارد و این که بین خودکارآمدی جمعی معلمان مرد در مدارس اثربخش و غیراثربخش تفاوت معنادار وجود ندارد

خودکارآمدی فردی ، خودکارآمدی جمعی ، معلمان ، مدارس اثربخش ، مدارس غیراثربخش