بازنگری انتقادی به تعریف حرائم در بافت تاریخی رویکردی ضابطه مند با تعاریف

بافت تاریخی در تعریف به بافتی یکپارچه از شهر گفته می شود که به لحاظ تاریخی، اجتماعی، علمی و زیبایی شناسی ارزشمند و حائز اهمیت است. با توجه به ارتباط متقابل و معنادار بافت و میراث تاریخی با بستر خود، برای حفاظت از این آثار، با استفاده از ضوابط قانونی تعیین شده، فضایی به عنوان حریم تعریف می گردد تا اثر را به لحاظ کیفی، منظری و فنی، از تهدیدهای ناشی از مداخله های نابخردانه حفظ گرداند. این مقاله کاربردی با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می باشد که اطلاعات مورد نیاز آن از طریق کتابخانه ای گردآوری گردیده. پرسش پیش رو در این مقاله این است که آیا ضوابط تعریف شده برای حریم ها، با توجه به مسائل و مشکلات موجود در بافت های تاریخی و تنوع آن ها، و همچنین مسائل و تنگناهای پیش رو در راستای مدیریت و اجرای این ضوابط همواره موفق بوده است؟