امیر شریف یزدی - شرکت برق منطقه ای یزد
علی پیروی - دانشگاه فردوسی مشهد

عمده ترین اقدام برای بهبود قابلیت اطمینان شبکه توزیع افزایش وسائل حفاظتی از قبیل کات اوت فیوز، مدارا شکن، سکسیونر و ریکلوزر می باشد(1 و 2)، اما با توجه به قیمت بالای تجهیزات حفاظتی در مقایسه با هزینه احداث شبکه ابتدا می باید روشهایی را که با صرف هزینه کمتر منجر به افزایش قابلیت اطمینان شبکه می شوند بررسی نمود. نتایج این بررسی ها نشان داده اند که حتی بدون افزایش تجهیزات حفاظتی شبکه ها و صرف هزینه های ارزی و ریالی قابل مقایسه می توان شاخصهای قابلیت اطمینان فیدرها و خصوصا فیدرهای طویل را بهبود بخشید. در این مقاله نتایج تحقیقات روی شبکه های توزیع مشهد و تدوین یک برنامه کامپیوتری که متناسب با وضعیت شبکه های توزیع ایران نوشته شده است، ارائه می گردد. بعنوان مثال، شاخصهای قابلیت اطمینان نقاط مختلف فیدرهای منتخب شبکه توزیع مشهد محاسبه شده و با توجه به واقعیتهای اقتصادی و خصوصیات ویژه شبکه های توزیع کشورمان، تاثیر بهبود چند ارامتر زمانی بر روی شاخصهای قابلیت اطمینان شبکه توزیع به طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است.