سید محمد حسینی رحیم - کارشناس ارشد مدیریت، اداره کل امور اقتصادی و دارایی استان همدان

در دهه های اخیر، توانمندسازی کارکنان به یکی از دغدغه های مدیران تبدیل شده؛ زیرا حجم کاری مدیران به سرعت افزایش یافته است. بنابراین مدیران باید به زیر دستان خود اعتماد کنند؛ در واقع شرایط کاری و رقابت سازمانها بیش از هر چیز دیگری مدیران را وادار به توانمندسازی کارکنان میکند. به طوری که امروزه توانمند سازی کارکنان یکی از اعجاز آورترین رویکردهای توسعه منابع انسانی است؛ که منجر به بالندگی نیروی انسانی و سازمان میشود. توانمندسازی یک حرکت دائمی است و اهمیت آن همواره رو به افزایش است؛ چراکه اساس توسعه در کسب و کار امروز، همگام بودن با تغییرات اجتماعی، دستاوردهای تکنولوژی و تقاضایمحیط رقابتی است و سازمان ها نیازمند افرادی هستند که بتوانند بهترین استفاده از تکنولوژی پیشرفته را ارائه دهند، نوآوری ها را بیابند و بتوانند محصولات و خدمات خود را بهبود بخشند. یکی از استراتژی های افزایش توانمندی کارکنان داستان گویی است. داستان ها معانی را انتقال و مبادلات اجتماعی سازمانی را شکل داده، بازسازی کرده و آن را تسهیل می کنند. تا چند سال اخیر سازمان یک سیستم مکانیکی نظام مند و سلسله مراتبی تصور می شد ولی به تازگی کتاب ها و مقالاتی در مورد کاربرد داستان سرایی در سازمان ها نوشته شده است. در این میان با ظهور تفکر پست مدرن که مدعی است سازمان مجموعه ای از داستان هاست که در هر لحظه یکی از آنها بر سازمان حاکم است و بقیه در حال فریاد برای توجه اند این رویکرد ارتقاء یافته است. از دید پست مدرن ها یک واقعیت منحصر به فرد وجود ندارد بلکه آنچه وجود دارد چرخش داستان های رقیب در سازمان است. این مقاله در نظر دارد به بحث در مورد توانمندسازی کارکنان پرداخته آنگاه با تاکید بر رویکرد داستانگویی، کاربردها، مراحل و محدودیت های آن در سازمان ها را بیان نماید.

توانمند سازی کارکنان، رویکرد داستان سرایی سازمانی