بررسی تاثیر آبیاری تکمیلی و پتاسیم بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا رقم کتول در شرق گلستان

جهت ارزیابی تیمارهای مختلف آبیاری و پتاسیم و تأثیر آن بر سویا، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1394 در مزرعه شخصی (گالیکش، استان گلستان) اجرا گردید. فاکتورهای این آزمایش شامل آبیاری در سه سطح شامل (بدون آبیاری، آبیاری در مرحله گلدهی و آبیاری کامل) و فاکتور دوم مقادیر کود پتاسیم (صفر، 50 و 100) کیلوگرم K2o در هکتار بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر آبیاری بر عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود، تیمار آبیاری کامل با (3460/700 کیلوگرم در هکتار) بالاترین عملکرد دانه را داشته و تیمار عدم آبیاری معادل (1948/900 کیلوگرم در هکتار) کمترین عملکرد دانه را دارا بود. تأثیر پتاسیم نیز بر عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنی شد، تیمار 100 کیلوگرم K2o در هکتار با (3031/200 کیلوگرم در هکتار) بالاترین و تیمار شاهد نیز کمترین عملکرد دانه (2373/200 کیلوگرم برهکتار) را داشتند. وزن هزاردانه، عملکرد دانه و شاخص عملکرد معنی دار شد.

Keywords:

سویا , آبیاری , پتاسیم و عملکرد