ایوب میرسعیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست،دانشگاه صنعتی اصفهان.
حسین مرادی - عضو هیئت علمی گروه محیط زیست، دانشگاه صنعتی اصفهان

از آنجایی که کیفیت منابع آب قابل شرب رابطه مستقیمی با میزان پارامتر شیمیایی موجود در آن دارد، ایجاد ساختاری مناسب که با بهره گیری از استانداردهای موجود معیاری مناسب برای سنجش کیفیت آن فراهم سازد ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه با تلفیق روش فازی با فرآیند تحلیل سلسله مراتبی معیاری برای ارزیابی کیفیت آب های قابل شرب فراهم شده است. بدین منظور، پس از جمع آوری نظرات کارشناسان، پارامترهای کلسیم، منیزیم، فلوراید، نیترات، سولفات، TDS و PH و سختی کل به عنوان معیارهای تأثیرگذار بر تصمیم گیری انتخاب و اهمیت نسبی آن ها تعیین شد و سپس به منظور ایجاد شاخص نهایی کیفیت آب با هم ادغام شدند. نتایج به دست آمده از این بررسی نشان داد که مدل تحلیل سلسله مراتبی فازی یکی از مدل های ارزشمند برای تصمیم گیری تحت شرایط عدم قطعیت داده است و قادر به ارائه ی چهارچوبی است که فرآیند تصمیم گیری را تسهیل می کند و می تواند مبنایی برای برنامه ریزان در ارتباط با مسائل کیفی آب باشد.

آب های قابل شرب، پارامترهای کیفی آب، تحلیل سلسله مراتبی فازی