مهدی قربانیان - کارشناس ارشد اقتصاد، کارشناس اعتباری بانک انصار، تحلیلگر ارشد بازار فلزات

از میان ابزارهای تعیین مزیت نسبی در حوزه تجارت بین الملل، شاخص های مزیت نسبی از محبوبیت خاصی برخوردار هستند. استفاده از این شاخص ها که با (EX–POST) پس نگر آمار و اطلاعات پس از تجارت محاسبه می شوند، نشان می دهد که کدامیک از محصولات تولید شده در یک کشور از لحاظ صادرات دارای مزیت نسبی هستند. در این مقاله با استفاده از شاخص های منتخب مزیت نسبی پس نگر، محصولات صنایع بالادست فلزی ایران (مس، فولاد، روی و سرب) از حیث وجود یا عدم وجود مزیت صادرات در آن ها مورد مطالعه قرار گرفته اند. هم چنین در نهایت با تلفیق نتایجحاصل از شاخص های استفاده شده، محصولات مورد مطالعه از لحاظ اولویت صادرات طبقه بندی شده و معرفی می گردند. از میان شاخص سهم ،(RCA) های متعدد در این حوزه، در این مقاله از سه شاخص مزیت نسبی آشکار شده بازار جهانی و سهم صادرات کشوری استفاده شده است که شاخص اول به طور اخص تعیین کننده وجود یا عدم وجود مزیت در صادرات محصولات مورد مطالعه است. هم چنین دوشاخص دیگر که زیر مجموعه شاخص سهم بازار هستند، در اولویت بندی این محصولات از لحاظ صادرات مورد استفاده قرار می گیرند. نتایج تجربی مقاله حاضر نشان می دهد که بر تمامی محصولات مورد بررسی دارای مزیت صادراتی (RCA) اساس معیار هزینه منابع داخلیهستند. همچنین تلفیقیافته های حاصل از شاخص های سهم بازار جهانی و سهم صادرات کشوری با شاخص هزینه منابع داخلی نشان می دهد که سنگ آهن در رتبه نخست، شمش سرب در رتبه دوم، مس تصفیه شده در رتبه سوم و شمش روی در رتبه آخر محصولات مزیتدار در صادرات محصولات فلزی کشور قرار دارند

مزیت نسبی پس نگر، مزیت نسبی آشکارشده، سهم بازار جهانی