نقش ژن SHIP2 در تولید ROS القایی توسط غلظت بالای گلوکز از سلولهای کبدی HepG2

یکی از مکانیسمهای توجیح کننده اثرات مخرب غلظت بالای گلوکز، استرس اکسیداتیو می باشد. استرس اکسیداتیو در پاتوژنز بیماری دیابت و به ویژه مقاومت به انسولین نقش کلیدی دارد. از جمله عوامل القاء کننده استرس اکسیداتیو شرایط هیپرگلیسمی است و در بسیاری از مطالعات حیوانی، انسانی و آزمایشگاهی شواهد مطلوبی از نقش القاءکنندگی هیپرگلیسمی بر استرس اکسیداتیو فراهم آمده است. در همین راستا در مطالعه حاضر نقش ژن SHIP2 در تولید گونه های فعال اکسیژن )شاخص استرس اکسیداتیو( در شرایط هیپرگلیسمی با استفاده از پروب DCFDA با تکنیک فلوسایتومتری و با استفاده از پروب DHE به کمک فلوریمتری مورد ارزیابی قرار گرفتته است. به این منظور ابتدا بیان ژن و فعالیت SHIP2 با اسفاده از سیستم رتروویروس افزایش و با اسفاده از سیستم Dminant negative کاهش یافته است. نتایج نشان داده اند تیمار سلول HepG2 با غلظت بالای گلوکز سبب افزایش تولید ROS به میزان 54 / 1 برابر سلولهای تیمار شده با گلوکز نرمال میگردد. افزایش بیان SHIP2-WT سبب افزایش تولید ROS به میزان 71 / 1 برابر گردیده، در حالیکه کاهش فعالیت SHIP2 در سلولهای SHIP2-DN اثر محافظتی در برابر افزایش ROS داشته، طوری که این سلولها مقدار 29 درصد ROS کمتر در مقایسه با سلولهای GFP تیمار شده با گلوکز 33 میلیمولار دارند. نتایج اندازه گیری ROS به کمک پروب CM-H2DCFDA ، با استفاده از پروب DHE نیز مورد تایید قرار گرفته است. نتایج بدست آمده از این تحقیق شواهدی دال بر نقش استرس اکسیداتیو در لیپوژنز القاء شده توسط هیپرگلیسمی در سلولهای کبدی HepG2 دارد. نشان داده شد که ROS تحت تیمار گلوکز 33 میلیمولار بطور معنادار افزایش پیدا میکند. استفاده از یک آنتیاکسیدان مثل اسید آسکوربیک منجر به کاهش لیپوژنز و تولید VLDL القاء شده توسط هیپرگلیسمی در سلول کبدی HepG2 میگردد.

Keywords:

ژن SHIP2 , هیپرگلیسمی , استرس اکسیداتیو