مدیریت بخش کشاورزی بر محور شاخصهای حکمرانی خوب

حکمرانی خوب از جمله مباحث تازه ای است که اخیرا توجه محافل علمی و بین المللی جهان را به خود معطوف نموده است. این امر ازآنجا ناشی میشود که برپایه پژوهشهای انجام شده، برای آنکه یک دولت مشخص بتواند وظایف اصلی خود را در زمینه اصلاحنواقص بازار و حذف موارد شکست آن، افزایش رقابتپذیری، اصلاحات نهادی، دستیابی به بازارهای آزاد و بهبود سرمایه اجتماعی بهدرستی انجام دهد، باید از چندین ویژگی برخوردار باشد که در قالب «حکمرانی خوب» تعریف میشود. لذا، بخش کشاورزی نیز از اینقاعده مستثنی نبوده و اگر در نظر دارد که به باروری و شکوفایی لازم در زمینه های مختلف دست یابد و به توسعه جامعه کمک رساند،ناگزیر از بکارگیری این اصول در تمام فعالیتهای خویش چه در بخش ستادی و چه در بخش اجرایی است. بنابراین، هدف پژوهشحاضر که به روش مطالعه کتابخانه ای و مشاهدات تجربی نویسنده انجام شد، تبیین نقش هر یک از اصول حکمرانی خوب در مدیریتبخش کشاورزی است

Keywords:

مدیریت کشاورزی , حکمرانی خوب , مشارکت , وفاق عمومی , کارایی , اثربخشی