رضا شمسی - دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی دریا ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
حسن قاسمی - دانشیار و عضو هیئت علمی، دانشکده مهندسی دریا ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
مرتضی مزینانی - کارشناسی ارشد، شرکت صدرا

در تحلیل هیدرودینامیکی سیستم پاددار یک تقابل دو طرفه بین پروانه و مجموعه پاد و استرات وجود دارد. بعلت وجود این اندرکنش، اساساً میدان جریان بدون توجه به زاویه بین پاد و جریان غیریکنواخت است. لذا تحلیل هیدرودینامیکی سیستم پاددار بسیار پیچیده تر از سیستم هایرانش معمولی است و نیازمند زمان و هزینه محاسباتی بیشتری م یباشد. با توجه به اندرکش و غیر یکنواختی جریان بین اجزاء یک سیستم پاددار،می بایست در تحلیل هیدرودینامیکی این سیست مها روش های عددی خاصی همانند م شهای لغزان 1 و تحلیل های غیریکنواخت 2 در مقایسه با روش های ساده تری همانند محورهای چرخان 3 که در تحلیل پروانه های معمولی استفاده میگردد بکار گرفته شود. هدف اصلی در این تحقیق استفاده از دو روش محورهای چرخان و مش های لغزان در تحلیل هیدرودینامیکی سیستم های پاددار است. در ابتدا تحلیل پروانه به تنهایی بهروش حل عددی معادلات متوس طگیری شده ناویر -استوکس مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصله با نتایج تجربی موجود مقایسه شده است. در ادامه به تحلیل غیریکنواخت کامل مجموعه پروانه، استرات و پاد با استفاده از روش مش های لغزان پرداخته شده است. نتایج بدست آمده شامل توزیع تغییرات ضریب تراست و ضریب گشتاور پروانه در یک سیکل دوران پروانه می باشد که با توزیع بار قابل پیش بینی برای یک پروانه چهار پره ای تطابق دارد

سیستم های رانش پاددار، روش معادلات متوسط گیری شده ناویر -استوکس، روش مش های لغزان، روش محورهای چرخان