امیر هنریار - کارشناس ارشد ، پژوهشکده علوم و فناوری زیر دریا ، دانشگاه صنعتی اصفهان
سیدحسین موسوی زادگان - استادیار دانشکده مهندسی دریا، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
آرش هنریار - دانشجوی کارشناسی مهندسی مکانیک، دانشگاه پیام نور اصفهان

در این مقاله تاثیر اثر فرم بدنه ابتدا بر روی رفتار هیدرودینامیکی شناور و سپس بر روی مانورپذیری آن بررسی شدهاست. برای این منظور در ابتدا 9 فرم بدنه با نسبتهای ابعادی (نسبت طول به قطر) متفاوت برای شناور زیرسطحی که شامل فرم بدنه استوانه میانی 1 می باشد، در نظرگرفتهشدهاست. برای مدلسازی هندسی این 9 فرم بدنه متفاوت شناور زیرسطحی از نرم افزار مدلسازی کتیا 2 و برای محاسبه ضرایبهیدرودینامیکی از شبیهسازی هر 9 فرم بدنه متفاوت در نرمافزار تخصصی دریایی پارامارین 3 و به دستآوردن نتایج خروجی آن استفاده شدهاست. با توجه به اینکه بررسی پایداری هیدرواستاتیکی مقدمهای بر پایداری هیدرودینامیکی است، ابتدا پایداری هیدرواستاتیکی و سپس با به دستآوردن ضرایب هیدرودینامیکی، پایداری هیدرودینامیکی فرمهای مختلف بدنه شناور مورد بررسی قرار گرفتهاست. سپس با تعیین سطوح کنترلیمعین برای همه فرمهای بدنه، مانورپذیری شناور با فرمهای مختلف مورد بررسی قرار گرفتهاست. در این مقاله از مانور استاندارد دایره چرخش شناور برای بررسی قابلیت مانور آن استفاده شده و بنابراین پس از تعیین ضرایب هیدرودینامیکی و سطوح کنترلی، مانورپذیری شناور به کم ک نرمافزار مطلب 4 شبیهسازی شدهاست. در نهایت تاثیر افزایش و یا کاهش پارامترهای ابعادی شناور، ابتدا بر ضرایب هیدرودینامیکی و سپس بر مانورپذیری بهدست آوردهشدهاست.

فرم بدنه، پایداری هیدرواستاتیکی، پایداری هیدرودینامیکی، مانورپذیری، شناور زیرسطحی هوشمند