بررسی تاثیر موقعیت مرکز آیرودینامیکی بر روی پایداری هیدرودینامیکی و قابلیت مانور شناور زیرسطحی هوشمند

تاثیر موقعیت مرکز آیرودینامیکی 1 ابتدا بر روی پایداری هیدرودینامیکی شناور و سپس بر روی مانورپذیری آن بررسی شدهاست. برای این منظورابتدا سه نوع فرم بدنه متفاوت برای شناورهای زیرسطحی در نظر گرفته شدهاست که شامل بدنه آلباکور 2، بدنه استوانه میانی 3 و فرم خاصی از بدنهشبهماهی که از فویلهای استاندارد ناکا 4 در طراحی آن الهام گرفتهشده، میباشد. شناور سوم که نوعی شناور زیرسطحی خاص می باشد توسطنویسندگان این مقاله طراحی و ساخته شدهاست. با توجه به اینکه هر سه نوع شناور مذکور طراحی و ساخته شدهاند، در این مقاله از تست کنترل از راه دورشناورها نیز برای بررسی نتایج و صحت آنها استفاده شدهاست. برای مدلسازی هندسی این شناورها از نرمافزار مدلسازی کتیا 5 و برای به دست آوردن توزیع فشار روی بدنه و به دست آوردن موقعیت مرکز آیرودینامیکی به کمک دینامیک سیالات محاسباتی و روش های عددی ازنرمافزار تحلیلی فلوئنت 6 و برای المانبندی مدل هندسی و مشبندی آن از نرمافزار گمبیت 7 استفاده شدهاست. در نهایت هرچه موقعیت مرکزآیرودینامیکی از مرکز اثر نیروی تراست دور تر باشد یا به عبارت دیگر به دماغه نزدیک تر باشد، پایداری هیدرودینامیکی شناور افزایش و مانورپذیری آن کاهش مییابد و بالعکس

Keywords:

مرکز آیرودینامیکی , پایداری هیدرودینامیکی , مانورپذیری , شناور زیرسطحی هوشمند