محمدرضا تابش پور - استادیار، قطب علمی هیدرودینامیک و دینامیک متحرک های دریایی، دانشگاه صنعتی شریف

تبدیل سازه واقعی به سازه یک درجه آزادی معادل قبلا بر اساس دینامیک سازه ها و برای کاربردهای زلزله ای و طیفی انجام شده است. این تبدیل بسیار ساده است چون فقط پریود سازه اهمیت دارد و خواص فیزیکی و ابعاد در نتیجه تحلیل اثری ندارند. به دلایل متعددی نظیرمنطبق نبودنمرکز اثر بار به مرکز اثر جرم، اثر اندرکنش شمع -خاک-سازه، اثرات گردابه ای، تفاوت بیشینه بار در حالتهای درگ-حاکم یا اینرسی-حاکمضرورت و سایر عوامی وابسته به محیط دریا، سیستم یک درجه معادل برای محیط دریا، بسیار پیچیده تر و البته مفید و پرکاربرد خواهد بود. اهمیت این تبدیل با در نظر گرفتن تمامی جنبههای واقعی سازی در محیط دریا گام مهمی در استفاده از رویکردهای تحلیلی و طیفی حل دقیقدارد که درک عمیقی از رفتار سازه به دست می دهد. در این مقاله به طور مقدماتی این ایده و الزامات آن معرفی می شود. در این روند باید عواملزیر را درنظر گرفت:تبدیل اثر اعضای مورب حذف شده با فنر معادل، تبدیل سازه حاصل به سیستم بدون فنر متمرکز با تغییر در ابعاد مقطع لوله،لحاظ کردن اثر نرمی خاک تکیه گاه مربوط به شمع با افزایش عمق لوله، تغییر جرم رأس به نحوی که هم ارزی پرود برقرار گردد، تغییر ارتفاع سازه به نحوی که هم ارزی پریود برقرار گردد، تعیین خواص قطر و ضخامت لوله.

سکوهای فراساحل، مدلسازی، سیستم یکدرجهآزادی، ایده لوله فیزیکی معادل