وحدت پیروزرام - کارشناس ارشد سازه های دریایی، سازمان صنایع دریایی ایران؛
علیرضا مسلمی - کارشناس مهندسی دریا، سازمان صنایع دریایی ایران
ریحانه برارنیا - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی، دانشگاه علوم و تحقیقات دماوند

امروزه تکنولوژی ساخت کشتی های غول پیکر به یکی از رشته های صنعتی مهم در دنیا تبدیل شده و تولید شناورهای با کیفیت و ایمنی بالا رمزبقاء سازمانها در بازارهای رقابتی است که مشتریان آنها از حق انتخاب برخوردارند. بسیاری از عیبهایی که در محصولات مختلف مشاهده می شونداز مشکلاتی نشئت میگیرند که با اتخاذ تدابیری در طرح محصول و یا فرایند تولید آن قابل حذف می باشند. لذا در این راستا روشها و تکنیکهاییتوسعه یافته که میتوان با شناسایی و ارزیابی خطاها و مشکلات یک محصول و تحلیل اثرات آنها و تعیین اقداماتی که می توانند با کاهش شانس رویداد خطاها، شدت اثرات آنها و یا تقویت روشهای شناسایی آن خطاها، مشکلات بالقوه فوق الذکر را کاهش داده و یا حذف نمایند.در این تحقیق به کمک آنالی DFMEA ارزیابی ریسکی بر روی فرایندهای طراحی بخش هیدرومکانیک شناور نمونه، انجام شد. با مشاهده نتایج آنالی و نگاهی به اعداد شدت، رخداد، آشکارسازی و بررسی حالات خرابی، به این نتیجه میرسیم که برخزی از فرایندهای طراحی این مجموعهبدلیل خطا در محاسبات آسیب دیدگی، خطا در محاسبات و تخمین دریامانی و کاه عملکرد در برخی شرایط محیطی، دارای نرخ رخداد خرابی بالایی هستند که در انتها منجر به بالا رفتن عدد اولویت ریسک 1 کل فرایند میشود. در نتیجه با پیشنهاد چند اقدام اصلاحی که با هدف کاهش ریسک صورت میگیرند، اعداد شدت، وقوع و یا تشخیص کاه داده شده که منجر به کاه عدد اولویت ریسک میگردد.

ارزیابی ریسک، DFMEA ، حالات خرابی، عدد اولویت ریسک