فقدان مشارکت زنان در بخش حمل و نقل دریایی کشور

پیشرفت صنایع دریایی مستلزم در اختیار داشتن منابع انسانی متخصص جهت پیشرفت میباشد. یکی از معیارهای مهم جهت سنجش توسعه یافتگی یک کشور، میزان اهمیتی است که زنان در آن کشور دارا میباشند. علاوه بر مردان میتوان از زنان به عنوان نیروی انسانی آموزش دیده در بخش دریاییبه عنوان عامل سازنده کشور نام برد. زنان بعد از انقلاب اسلامی توانسته اند تا حدودی جایگاه خود را در زمینه های مختلفی همگام با مردان پیدا کننداما امروزه در عرصه دریایی به دلیل وجود باورهای قدیمی و محدودیت های موجود، نقش زنان به نسبت مردان کمرنگتر است و همچنان مخالفت هایی حول قابلیت های بانوان برای حضور دراین بخش دور میزند. وجود طرز تفکرهای غلط باعث کاهش آموزش برای زنان و درنتیجه کاهش استخدام زنان شده است. در این مقاله با بررسی شرایط شغلی و حضور زنان در بخش حمل و نقل دریایی با توجه به مدل ASA ، اشاره به توانایی ها و شرایط شرعیاشتغال زنان و همچنین وضعیت اشتغال زنان در بخش حمل و نقل به ارائه راهکارهایی برای تشویق و جذب بیشتر زنان و ایجاد توازن نسبی برای اشتغال در بخش حمل و نقل دریایی خواهد پرداخت.

Keywords:

صنایع دریایی , حمل و نقل دریایی , نیروی انسانی , توسعه یافتگی , مدل ASA