محاسبات تغییرات بارشعاعی پروانه با روش توسعه یافته تئوری المان پره

با توجه به نقش غیر قابل انکار پروانهها در رفتار شناورها از نظر راندمان هیدرودینامیکی، سرعت، قابلیت مانور و نیز سایر پارامترها مانند ارتعاشات و ویک ایجاد شده، دستیابی به طراحی بهینه آنها با در نظر گرفتن محدودیتهای عملیاتی به عنوان یکی از مباحث کلیدی و تاثیرگذار در فرآیند طراحی شناورها محسوب می شود. در سالهای اخیر با توجه به پیشرفتهایی که در طراحی سیستمهای پیشرانش به منظور ارتقا راندمان شناورها حاصل گردیده، بهینه سازی این سیستمها با هدف بهبود عملکرد هیدرودینامیکی، مدیریت انرژی و کاهش هزینه ها، جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده است. در این راستا بهینه سازی سیستم پروانهها به عنوان مهمترین و کاربردی ترین نوع پیش برنده ها از اهمیت ویژهای برخوردار است. در این مقاله با استفاده از داده های هندسی پروانه NACA66 سری B مدل سازی سه بعدی صورت می گیرد و تراست و گشتاور و راندمان پروانه مدل شده با اتکاء به روش توسعه یافته تئوری المان پرہ محاسبه می شود. سپس سعی شده با ایجاد تغییرات هندسی در پروانه مدل شده، ضریب پیشروی، تعداد پره ها و سرعت زاویه ای آن، تأثیر این تغییرات از حیث عملکرد هیدرودینامیکی مورد بررسی قرار گیرد. نتایج این بررسی ها می تواند به جهت گیری تلاش هایی که به منظور تعیین الگوهای بهینه سازی طراحی پروانهها با ایجاد تغییرات در هندسه و مشخصات هیدرودینامیکی آنها انجام می شود، کمک فراوانی نماید

Keywords:

تئوری المان پره , مشخصات هیدرودینامیکی , بهینه سازی پروانه , تراست , گشتاور , ضریب پیشروی , ضرایب هیدرودینامیکی و راندمان