نقش الگوریتم ژنتیک جهت طراحی بهینه شناورهای سطحی

امروزه طراحی بهینه شناور که مبتنی بر نیازهای مشتری باشد از اهمیت بسزایی برخودار است ولیکن طراحان در حین طراحی نیاز دارند که برخی معیارهای مورد نظر را بهینه سازی کنند تا جواب های امکان پذیر را بیابند. که این معیارهای بهینه سازی صرفنظر از روش انجام آن در بهینه سازی طراحی شناور عبارتند از: هزینه کمتر، ریسک پایین تر و کارایی بالاتر. اما مشکلی وجود دارد و آن اینکه تعداد پارامترها و محدودیت های طراحی زیاد است و یافتن جواب بهینه مشکل و گاهی لاینحل که یکی از روش های حل مسائل بهینه سازی و یافتن جوابهای ممکن، الگوریتم ژنتیک است که بر اساس الهامی از علم ژنتیک و نظریهٔ تکامل داروین است و بر اساس بقای برترینها یا انتخاب طبیعی استوار است. یک کاربرد متداول الگوریتم ژنتیک، استفاده از آن به عنوان تابع بهینه کننده است. الگوریتم ژنتیک ابزار سودمندی در بازشناسی الگو، انتخاب ویژگی، درک تصویر و یادگیری ماشینی است. در الگوریتم ژنتیک، نحوه تکامل ژنتیکی موجودات زنده شبیه سازی میشود. در این مقاله در صدد هستیم که نحوه کد بهره برداری لازم جهت طراحی مفهومی شناور سطحی به منظور دستیابی به جواب بهینه، با استفاده از روش بهنیه سازی الگوریتم ژنتیک را تشریح کنیم

Keywords:

طراحی شناور , بهینه سازی , الگوریتم ژنتیک , معیارکارایی