ویتامین D وسرطان کولورکتال

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,124

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NSSC01_009

تاریخ نمایه سازی: 12 تیر 1395

Abstract:

مقدمه: ویتامین D همواره در درجه اول به علت نقش بسزایی که در تنظیم بافت استخوانی باکنترل جذب کلسیم دارد از اهمیت بسیاری برخوردار است. اما علاوه بر این ها به تازگی مشخص شده است که ویتامین D بر سرطان کولون (دومین سرطان شایع) نقش بسزایی دارد. کمبود ویتامین D بطور فزاینده ای در جهان درحال گسترش است و تخمین زده می شود که نیمی از کودکان و بزرگسالان درمعرض خطرکمبود ویتامین D هستند که این خود عاملی برای ابتلا به سرطان کولون است.روش: در این تحقیق سعی بر آن شده است تا با بررسی آخرین تحقیقات منتشر شده در منابع علمی پایگاه های PubMed و SID، اثرات مخرب کمبود ویتامین D مورد بررسی قرار گیرد.یافته ها: تحقیقات اخیر نشان داده اند که کمبود ویتامین D اثر بخصوصی بر افزایش ریسک ابتلا به سرطان کولون دارد. هم چنین مشخص شده است که ۱ و ۲۵ دی هیدروکسی ویتامین D به عنوان عامل ضدسرطانی در بدن ایفای نقش می کند. به علاوه فرم فعال ویتامین D دربدن با ازاد کردن آنزیم Cyclo Oxygenase1 و فعال کردن مسیر NF-kb و بیان ژن DKA_1RNA نقش سرکوب کننده سلول های سرطانی را دارد، هم چنین با تحریک سایتوکین های,IL1β, IL6, IL8, IL17,TNFa کمک به نابودی تومورهای کولورکتال می کنند به علاوه ویتامین D از طریق متصل شدن گیرنده ویتامین D بر سلول ها تأثیر می گذارد. گیرنده ویتامین D یکی از تنظیم کننده های نسخه برداری ژن است که در هسته سلول یافت می شود حال اگر ویتامین D به همراه گیرنده اش به گیرنده رتینویید متصل شوند کمپلکسی حاصل می شود که این کمپلکس بیان و تظاهر ژن های خاصی را فعال می سازد به عنوان مثال با تنظیم ژن CYP3A4 اسید لیتوکلیک تولید می شود که این اسید به DNA سلول های روده آسیب وارد می کند و همین می تواند عاملی برای ابتلا به سرطان روده بزرگ باشد.نتیجه گیری: مصرف روزانه IU1000 می تواند سطح سرمی و یتامین D خون را در افراد مسن افزایش دهد و نرخ ابتلا به سرطان کولون را کاهش دهد.

Authors

آناهیتا مهرآور

دانشجوی کارشناسی گروه علوم تغذیه، دانشکده علوم پزشکی واحد علوم و تحقیقات تهران دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

مرجان امینایی

دانشجوی کارشناسی گروه علوم تغذیه، دانشکده علوم پزشکی واحد علوم و تحقیقات تهران دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران