مطهره حاتمی ماریینی - دانشجوی کارشناسی گروه علوم تغذیه، دانشکده علوم پزشکی واحد علوم و تحقیقات تهران دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
زهرا کوه زارع - دانشجوی کارشناسی گروه علوم تغذیه، دانشکده علوم پزشکی واحد علوم و تحقیقات تهران دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

مقدمه: ناباروری به عدم توانایی یک زوج در باردار شدن پس از یک سال زندگی مشترک و تلاش برای بچه دار شدن اطلاق می گردد که در 10-15درصد از زوج ها مشاهده می گردد. روش های کمکی تولیدمثل نخستین شیوه در درمان ناباروری است، اما نقش ریزمغذی ها در کاهش استرس اکسیداتیو و بهبود ناباروری توجه محققان را به خود جلب کرده است.این مقاله مروری، با هدف بررسی اثرات برخی ریزمغذی ها بر ناباروری گردآوری شده است.روش: در مطالعه پیش رو مقالاتی از پایگاه های علمی معتبر PubMed و SID با در نظر گرفتن محدوده زمانی(2005-2015) جمع آوری وبررسی گشته اند.یافته ها: بر اساس مشاهدات سطح سرمی ویتامین ها و املاح در افراد نابارور به میزان قابل توجهی پایین می باشد که اثرات سویی بر باروری آن ها می گذارد. کمبود ویتامینD با مقاومت به انسولین، چاقی و سندرم متابولیک مرتبط می باشد که تمامی موارد می توانند منجر به اختلال در تخمک گذاری و در نتیجه ناباروری می شوند. این ویتامین هم چنین موجب تنظیم قاعدگی، بهبود زنده ماندن و تحرک اسپرم می گردد به گونه ای که هر1ng/ml ویتامینD موجود در مایع فولیکولی سبب افزایش 6 درصدی میزان باروری می شود. ویتامین های گروه B به جز اسیدپانتوتنیک ارتباط معکوسی با خطر ناباروری تخمک گذاری دارند و ویتامین های E وC که نقش آنتی اکسیدانی قویی دارند، باعث مقابله با اثرات مخرب رادیکال های آزاد و به ترتیب موجب افزایش ضخامت آندومتر و تحرک اسپرم می گردند. از میان املاح منیزیم و سلنیوم با عملکرد آنتی اکسیدانی خود باعث افزایش سطح گلوتایتون ردکتاز می شوند و آهن و زینک منجر به تقسیم سلولی صحیح فولیکول و تخمک و در نتیجه باروری می شوند. نقش مهم اکثر ریزمغذی ها، نتظیم تعادل هورمون های استروژن و پروژسترون می باشد. نتیجه گیری: دریافت کافی ریزمغذی ها نقش اساسی در بهبود ناباروری دارد، به گونه ای که مکمل یاری با مولتی ویتامین (حداقل3 بار در هفته) ممکن است تا 20 درصد خطر ناباروری تخمک گذاری راکاهش دهد.

ناباروری، ویتامین ها، املاح